Mijn naam is Han Schuurman en in mijn werk als behandelaar in de GGZ kom ik wekelijks in aanraking met de vernietigende gevolgen van een verstoorde ouder-kind relatie. Door deze kampen wil ik graag “aan de voordeur” bijdragen aan een onuitwisbare herinnering die nog vele jaren bij jullie blijft zitten.
Mijn eerste twintig levensjaren verliepen erg turbulent. Ik heb veel in de kind-ouder behoefte moeten missen. In de middenbouw van de basisschool vielen mijn ouders weg vanwege psychiatrische problematieken en daarna is het nooit meer als vanouds geweest. De pubertijd en adolescentie verliepen daardoor stroef, vol met onhandige beslissingen, gevoed door een innerlijke leegte, ontstaan door de wond die ontstond door het gemis van een stabiele ouder.
Gelukkig heeft een mens veerkracht. Rond mijn 20e ging de knop om. Het kon zo niet verder. Ik zocht professionele hulp, en kreeg weer grip op mijn leven. Inmiddels 40+, ben ik gelukkig getrouwd en vader van 3 prachtkinderen, waaronder een geweldige zoon. Door de dingen die ik als kind heb meegemaakt en de gevolgen die dit had op latere leeftijd, heb ik een verscherpte focus ontwikkeld op de vader- en zoonband. Waar ik dit vroeger zelf miste ben ik trots dat ik een zoon heb die blaakt van het zelfvertrouwen, veilig is gehecht, en de wereld om zich heen aandurft. Dit gun ik iedereen en draag daarin dan ook graag bij als organisator van deze kampen.
Dit balletje is gaan rollen toen ik in 2023 een ex- marinier tegenkwam die met een vergelijkbare gedachte, maar andere geschiedenis deze kampen, genaamd Camp Wild in Zuid-Holland organiseert. Toen ik hoorde wat hij deed dacht ik: “Dat moeten we in Zeeland hebben!” Zo is van het een het ander gekomen. Hij leerde mij de ins en outs die je tijdens de instructies te horen krijgt en na een paar keer overleggen hebben we dit kamp handen en voeten gegeven. Van harte welkom op deze mooie vader zoon ervaring!